قیر
قیر بعنوان یک ماده مصرفی در صنایع مختلف به ویژه راه و ساختمان از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است. خصوصیات ویژه ار جمله انعطاف پذیری، آب گریزی و قیمت نسبتا ارزان، آنرا نسبت به دیگر مصالح برتری داده است. این ماده علی رغم سهم کم در نسبت توده آسفالتی (حدود 4 تا 6 درصد)، در استحکام و پایداری پوشش جاده در مقابل عوامل فرسایشی نقش مهمی دارد و در نتیجه ، هر گونه بهبود خواص قیر، در نهایت به بهبود عملکرد رویه راه خواهد انجامید. وقتی قیر با کاهش دما مواجه می شود، اعمال بارهای سنگین موجب افزایش ترک و برعکس، با افزایش دما رویه اسفالتی تغییر شکل داده و شیارشدگی و چین خوردگی پیدا می کند.
ضعف عمده قیرها شامل حساسیت بالا، خاصیت الاستیسیته کم، محدود بودن دامنه سرویس دهی از نظر دما، مقدار مقاومت و بسیاری موارد دیگر است. اصلاح خواص قیر باعث بالا رفتن کیفیت قیر و افزایش عمر سرویس دهی مخلوط اسفالتی شده و در نتیجه هزینه های نگه داری و مرمت پوشش بنحو چشمگیری کاسته خواهد شد و حتی از بعضی مشکلات زیست محیطی کاسته می شود.
بطور کلی افزودنی ها به موادی اطلاق می شوند که در زمان تهیه آسفالت به مخلوط قیر اضافه می شوند و افزودن این مواد بهبود مشخصات فنی آسفالت را در بر خواهد داشت. یکی از بهترین افزودنی ها که نقش موثری که نقش موثری در اصلاح خصوصیات محصول دارد گیلسونایت است.
